بوشهر سالهاست که نامش با نفت، گاز و پتروشیمی گره خورده؛ اما آنگونه که باید، سهمی برازنده در توسعه انسانی و اجتماعیاش از این ثروتها نیافته است. حال این سوال پیش میآید که چگونه میتوان از ظرفیت این صنایع برای توسعه پایدار و دانشبنیان در شهرهای جنوبی این استان، یعنی کنگان، عسلویه، جم و دیر که در بیشتر ایام سال، جور آلودگیهای مخاطرهآمیز صنعت را میشکند، بهره گرفت؟ به عقیده کارشناسان انرژی این مهم تنها در سایه پیوند واقعی میان صنعت و دانشگاه و درک ظرفیتهای بومی محقق خواهد شد.