به گزارش فاطمه باقری سردبیر پایگاه خبری تیترصنعت، نمودارهای جدید تورم سالیانه از آمریکا، چین، اتحادیه اروپا و آلمان که اخیراً منتشر شده‌اند، چشم‌اندازی متناقض پیش روی اقتصاد جهانی می‌گذارند؛ از یک سو، روند نزولی تورم نشانه‌ای از موفقیت بانک‌های مرکزی است، اما از سوی دیگر، کاهش شدید رشد قیمت‌ها در چین و آلمان زنگ خطر رکود را به صدا درآورده است.
در آمریکا، تورم سالیانه پس از فراز و فرودهای سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ اکنون به ۳.۳ درصد رسیده؛ عددی که اگرچه نسبت به اوج بحران فاصله گرفته، اما هنوز بالاتر از هدف نهایی بانک مرکزی است. کارشناسان معتقدند فدرال‌رزرو حاضر نیست سیاست‌های انقباضی را به سرعت کنار بگذارد تا تورم را کاملاً مهار کند؛ تصمیمی که می‌تواند رشد اقتصادی را همچنان محدود نگه دارد.
در نقطه مقابل، چین به عنوان موتور توسعه آسیا اکنون با تورمی نزدیک به صفر دست و پنجه نرم می‌کند (۰.۲ درصد). این رکود تورمی یا حتی خطر تورم منفی، علامتی جدی از ضعف تقاضا، بحران مسکن و عقب‌نشینی مصرف داخلی است، تا جایی که برخی ناظران از ورود دومین اقتصاد جهان به فاز رکودی ابراز نگرانی کرده‌اند.
در اتحادیه اروپا و آلمان نیز روند مشابهی مشاهده می‌شود. تورم در اروپا به ۲.۵ درصد و در آلمان به ۲.۲ درصد رسیده است؛ نتایجی که پس از شوک انرژی جنگ اوکراین و سیاست‌های انقباضی بانک مرکزی اروپا به دست آمده. با این حال، رکود اقتصادی و افت تولید صنعتی هنوز معادلات را پیچیده نگه داشته و سیاست‌گذاران میان تثبیت تورم و تحریک رشد مردد مانده‌اند.
جهان در آستانه ۲۰۲۵، با پدیده‌ای تازه روبه‌روست؛ تورم هرچند مهار شده، اما بهایش کاهش رشد و حتی خطر رکود بوده است. آیا بانک‌های مرکزی راه دومی خواهند یافت یا چرخ اقتصاد بزرگ‌ترین قدرت‌ها، همچنان کندتر خواهد چرخید؟
نظرات کاربران