به گزارش تیترصنعت، کیانی پیش از آن‌که بر صندلی مدیرعاملی تکیه زند، سال‌ها در متن پروژه های صنعت پتروشیمی وهویزه نفس کشیده بود؛ از مراحل طراحی و اجرا گرفته تا راه‌اندازی واحدها و رفع چالش‌های فنی. همینا شناخت عمیق از بطن عملیات، امروز به برگ برنده‌ای تبدیل شده که او را در جایگاه مدیری عمل‌گرا و نتیجه‌محور تثبیت کرده است.
در دوره مدیریت او، هویزه نه‌تنها به رکورد تاریخی در تولید گاز و کاهش فلرینگ دست یافت، بلکه با اجرای پروژه‌های حیاتی، از جمله انتقال خوراک پتروپالایش دهلران به پتروشیمی بندرامام و قرارداد ۱۴۸ میلیون دلاری جمع‌آوری گازهای مشعل میادین دارخوین و غرب کارون، نقشی کلیدی در تکمیل زنجیره ارزش و توسعه پایدار ایفا کرد. این دستاوردها، نماد گذار از مصرف خام‌محور به تولید مبتنی بر ارزش افزوده و محیط‌زیست‌محورند.
اما آنچه بیش از همه در کارنامه کیانی برجسته است، باور به نیروی بومی و سرمایه اجتماعی منطقه است. با به‌کارگیری بیش از ۹۰ درصد نیروهای بومی، پالایشگاه هویزه نه‌تنها نرخ بیکاری در شهرستان‌های اطراف را کاهش داده، بلکه الگویی از پیوند صنعت و جامعه محلی ارائه کرده است. این نگاه بومی‌محور، با راه‌اندازی فاز دوم پالایشگاه که اکنون بیش از ۸۳ درصد پیشرفت اجرایی دارد، در آستانه خلق فرصت‌های شغلی جدید برای جوانان خوزستانی است.
فاز دوم، که تا پایان سال آماده بهره‌برداری خواهد بود، افزون بر افزایش ظرفیت تولید و تضمین خوراک پایدار صنایع پایین‌دستی، به کاهش قابل‌توجه فلرینگ، ارتقای بهره‌وری انرژی و تقویت شاخص‌های زیست‌محیطی منطقه منجر می‌شود. بر اساس برنامه‌ریزی‌ها، با بهره‌برداری از این فاز، پالایشگاه هویزه تا سال ۱۴۰۷ وارد مرحله سوددهی پایدار خواهد شد و به یکی از پالایشگاه‌های پیشرو در سبد هلدینگ خلیج‌فارس تبدیل می‌شود.
افشین کیانی که در خردادماه امسال برای دومین سال پیاپی به عنوان مرد سبز و بهینه‌سازی مصرف انرژی صنعت پتروشیمی ایران برگزیده شد، مصداق مدیری است که با کارنامه‌ای شفاف، عملکردی مستند و اعتماد سهام‌داران و کارکنان، مسیر آینده را روشن‌تر از همیشه ترسیم می‌کند.
پالایشگاه هویزه امروز تنها یک واحد صنعتی نیست؛ نمادی است از ایمان به توان ایرانی، احترام به طبیعت، و اعتماد به نیروی انسانی بومی. این مجموعه، با رهبری مدیری برآمده از دل پروژه و آشنا با ریزترین جزئیات فنی، به الگویی از توسعه درون‌زا و پایدار تبدیل شده است.
هویزه نشان داد که وقتی مدیریت صنعتی بر پایه شناخت، شفافیت و اعتماد شکل گیرد، نتیجه نه‌فقط رشد اقتصادی بلکه بازسازی اعتماد اجتماعی است. این همان نقطه‌ای است که صنعت با جامعه پیوند می‌خورد و توسعه، چهره‌ای انسانی و مردمی به خود می‌گیرد.
افشین کیانی تصویری نو از مدیریت در صنعت انرژی ترسیم کرده است، مدیریتی که ریشه در تجربه دارد، شاخه در دانش و ثمر در امید. ادامه این مسیر، می‌تواند هویزه را از یک پالایشگاه موفق به الگوی ملی تحول، ثروت‌آفرینی و زیست‌پایداری بدل سازد — الگویی که در افق ۱۴۰۷، نه‌فقط برای خوزستان، بلکه برای ایران، پیام روشنی دارد:
رشد ممکن است، اگر مدیریت از دل میدان برخیزد.
نظرات کاربران